زباله های الکترونیکی شامل ضایعات لوازم برقی و موادی هستند که با باتری کار می کنند. این زباله‌ها انواع متفاوتی از مواد با ارزش و بسیار خطرناک را با خود حمل می‌کنند.
در حال حاضر سالانه حدود ۴.۵ میلیارد تن زباله تولید می‌شود که بخشی از این زباله‌ها مربوط به زباله‌های الکترونیکی است. این بخش از زباله‌ها، قطعا در روش دفع و بازیافت، تفاوت‌هایی با زباله‌های معمول داشته و بر خلاف زباله های معمولی خطرات بیشتری روی محیط زیست می گذارند و سود بیشتری در صورت بازیافت دارند.
آگاهی از شیوه‌های دفع درست زباله‌های الکترونیکی علاوه بر کمک به کاهش خطرات ناشی از این زباله‌ها برای محیط زیست و سلامت، روش‌هایی از بازیافت را معرفی می‌کنند که می‌توان با استفاده از آن‌ها، با یک تیر دو نشان زده و علاوه بر محافظت در برابر خطرات، اقتصاد و تولیدات را بهبود بخشید. دفع پس از بازیافت کامل، بهترین روش دفع ضایعات الکترونیکی به سبب کاهش مخاطرات و افزایش سود است.
در ادامه مقاله به بررسی برخی از شیوه‌های رایج دفع زباله‌های الکرونیکی خواهیم پرداخت
این مطالب هم میتواند برای شما مفید باشد:
زباله های الکترونیکی کدام فلزات سمی را تولید می کنند؟
زباله های الکترونیکی کدام فلزات سمی را تولید می کنند؟
بهترین خریدار ضایعات در محل
دفن زباله های الکترونیکی
پس از بازیافت همیشه مقداری از مواد به صورت غیر قابل استفاده باقی می‌مانند که یکی از روش‌های دفع آن‌ها، دفن کردن می‌باشد.
دفن این پسماند‌ها باید پس از جداسازی بخش‌های خطرناک آن‌ها و بازیافت مواد با ارزش موجود، انجام شود تا با این کار از ورود مواد زیان آور به محیط زیست جلوگیری شده و هم چنین مواد استخراج شده با ارزش به چرخه تولید بازگردانده شود.
قرارداد‌های هوشمند در خصوص مکان‌های مناسب دفن و روش های مخصوصی برای این کار وجود دارند که در دفن زباله‌های الکترونیکی باید رعایت شود. به عنوان مثال انتخاب مکانی دور از آب‌های زیر زمینی و محل زندگی انسان‌ها و وجود خاک با میزان باکتری بالا برای بازیافت طبیعی سریع تر، از مفاد این قرار داد می‌باشند.
روش سوزاندن زباله های الکترونیکی
برخی روش‌های غیر اخلاقی مانند سوزاندن در حمام اسیدی وجود دارند که غیر قانونی هستند و تولید بخار سمی خطرناکی می‌کنند.
سوزاندن ته مانده زباله‌های الکترونیکی پس از بازیافت کامل، باید به روشی صحیح و با تولید کمترین آلاینده انجام شود. این روش و روش قبلی هر یک مواد مخصوص خود را دارند. به طور مثال برای پلاستیک سوزاندن بسیار بهتر از دفن می‌باشد.
روش سوم، صادرات به کشور های بازیافت کننده مانند چین است.
قراردادی در این خصوص وجود دارد و از مفاد آن این است که کشور صادر کننده باید رضایت کشور وارد کننده را جلب کند. البته کشور‌هایی همانند چین و آمریکا، این قرارداد را امضا نکرده اند. برخی از کشور‌ها ضایعات خود را برای بازیافت به چین می‌فرستند و در حدود ۸۰ درصد زباله‌هایی چون کیبورد کامپیوتر در چین بازیافت می‌شوند.
همان طور که ذکر شد، طی کردن پروسه بازیافت و کاهش پسماند‌ها به حداقل، بهترین روش مقابله با پسماند‌های الکترونیکی است.
بازگرداندن زباله الکترونیکی به شرکت سازنده!
یکی از روش‌های خلاقانه موجود برای دفع صحیح زباله‌های الکترونیکی، بازگردانی این پسماند‌ها به شرکت سازنده است. بسیاری از شرکت‌های تولید کننده لوازم برقی و الکترونیکی، این روش را برای کاهش نیاز خود به مواد اولیه از طریق بازیافت زباله‌های الکترونیکی، در پیش گرفته و محصولات خود را پس از پایان عمر مفید آن‌ها، از مشتریان پس می‌گیرند.
هم چنین می‌توان با خریداری محصولاتی که عمر مفید بیشتری دارند و یا اهدای محصولات کم کارکرد به مناطق محروم، میزان این زباله‌ها را کاهش داد. برخی از شرکت‌ها در این راستا، با حذف برخی لوازم جانبی و ارتقای کیفیت و عمر محصولات خود، کمک شایانی به کاهش تولیدات زباله‌های الکترونیکی و خطرات ناشی از آن‌ها کرده اند.
به عنوان سخن آخر، در نظر داشته باشید که زباله‌های الکترونیکی را نباید همراه زباله‌های معمول، دفع کرد. برای دفع ضایعات الکترونیکی خود آن‌ها را در پلاستیک جداگانه قرار داده و به مراکز بازیافت تحویل دهید.
